ما گر زِ سر بریده می ترسیدیم

ما گر زِ سر بریده می ترسیدیم کادر درمانی یک بیمارستان پشت لباسشان نوشته بودند: ما گر زِ سر بریده می ترسیدیم در محفل عاشقان نمی رقصیدیم من این شعر را می شناختم، اشکم سرازیر شد. تاریخ چه ها که نمی کند. در تبریز ، این شعر بیش از ۱۰۰ سال است كه ورد زبان هاست و اصل شعر این گونه است: سیصد گل سرخ؛ یک گل نصرانی ما را ز سر بریده می ترسانی؟ ما گر ز سر بریده می ترسیدیم در محفل عاشقان نمی رقصیدیم (نصرانی، اشاره به فردى مسیحی است). بریده ,ترسیدیم ,محفل عاشقان منبع